2018(e)ko mai. 31(a)

Forrest Gump



Hoy hemos terminado de ver la película “Forrest Gump”. Hemos tardado tres días en verla, porque la hemos visto en clase a trozos.

El protagonista de la película es Forrest Gump, un hombre que cuenta su vida a la gente que, junto con él, está esperando al autobús.

Forrest de pequeño llevaba aparatos en las piernas, porque tenía la espalda totalmente torcida. Por esta razón, y porque tenía un cierto retraso, en la escuela le hacían bullyng.  Un día empezó a andar rápido para escaparse de unos abusones, se le rompieron los aparatos, y de repente corrió como nunca lo había hecho.  Aquel día iba con Jenny, su “muy mejor amiga”,  la persona más importante de su vida, junto con su madre. La conoció en el autobús de la escuela, y desde entonces fueron como “pan y mantequilla”, es decir, inseparables.

Forrest era tan rápido que hasta le cogieron en el equipo de fútbol americano de una universidad. Al acabar sus estudios se alistó en el ejército, y le tocó ir a la guerra de Vietnam. Allí conoció a Bubba, su otro “muy mejor amigo”, un joven que tenía una forma de ser parecida a la de Forrest. También conoció al teniente Dann, un militar que prefería morir en la guerra a quedarse inválido. Forrest fue un héroe de guerra, pues salvó a 10 compañeros, pero, por desgracia Bubba murió y el teniente Dann perdió las dos piernas. Mientras tanto, Jenny se hizo hippy, quiso ser cantante, y cayó en el infierno de las drogas. Pero Forrest siempre la buscaba e intentaba ayudarla, porque la amaba.

Forrest cumplió la promesa que le hizo a Bubba de comprar un barco camaronero y dedicarse a la pesca de gambas. La suerte le acompañó y se hizo rico, dio dinero a la familia de Bubba y también ayudó a hacer hospitales, escuelas, iglesias... El teniente Dann le ayudó con su empresa “Bubba Gump” y así descubrió la felicidad.

Al poco tiempo, su madre murió de cáncer. Unos días después, Jenny vino a casa de Forrest y se quedó durante varios meses. Fueron muy felices, paseaban a diario, y vivieron en pareja. Pero un día Jenny se fue mientras Forrest estaba durmiendo. Cuando se enteró de ello, Forrest corrió durante tres años y medio sin razón, parando solo para dormir. De repente, se paró y volvió a casa cansado de tanto correr.

Un día recibió una carta de Jenny, invitándole a ir a su casa. Al llegar, en la casa vio un niño, era el hijo de Jenny. Entonces ésta le dijo que se llamaba Forrest, como su padre. Forrest no se dio cuenta de que él era el padre, hasta que Jenny se lo dijo. Se emocionó mucho y le preguntó a Jenny a ver si era inteligente.

Al final, Forrest y Jenny se fueron a vivir con su hijo a su casa de Alabama. Allí se casaron y fueron muy felices. Pero como Jenny tuvo una mala vida, cogió el SIDA y murió. :-( 

Forrest se dedicó a cuidar a su hijo durante el resto de su vida.

Resumen hecho entre tod@s de la clase



2018(e)ko mai. 28(a)

Zaldibiako irteera



Gaur, maiatzak 25, Zaldibiara joan gara autobusez gure eskolako LH guztia, gure eskolak eta beraien eskolak izen berbera dutelako, biak Lardizabal dute izena.

Iritsi bezain laster, sekulako ongi etorria egin digute gauza hauekin: kartel handi batean ONGI ETORRI jartzen zuen, bertsoak kantatu dizkigute eta agurra dantzatu digute. Gero, bakoitza bere mailakoen gelara joan gara.

Geletara joan bezain laster, taldeka banatu gaituzte, eta beraiekin nahastu gaituzte talde desberdinetan. Haiek 16 ziren gure mailan. Zaldibiakoek beren eskola erakusteko egin dituzte taldeak. Eskola erakutsi ondoren, frontoira joan gara. LH5 guztia bertan ginenean, pare bat jolas egin ditugu: izenen jolasa eta harri orri ar! Ondoren norbera bere gelakoen mailara joan motxilak hartu eta antzokira joan gara Aiako Lardizabal eskolako LH6koek bi antzerki aurkeztu dizkigutelako.

Antzerki horien izenak hauek izan dira: diruak sendatu du eta arratsalde bat zinean. Ondoren, bazkaldu egin dugu. Bazkaldu ondoren, denbora librea izan dugu jolasteko. Denbora libre horretan gehienbat neskak neskeekin ibili gara eta mutilak ere beren kabuz jolasten jardun dira.

14:30tan, LH6eko Zaldibiakoek, zirkoa egin dute eskolako ondoko frontoina, eta primerakoa izan da. Segidan, musika jarri dute eta jolastu egin gara. Pixka bat dantzatu eta gero, joateko ordua iritsi zaigu. Pena handia izan da nik horren lagun onak egin ditut… :-(

Primeran ibili gara eta espero dugu hurrengo urtean beraiek etortzea!

2018(e)ko mai. 21(a)

Pagoetako ekosistema ezagutuz



Gaur, alegia, maiatzak 21, LH5 eta LH6 Xabier, Txumai eta Virginiarekin, goizeko 10:00etan Aiako parkinera joan gara. Bertan, Maialen izeneko neska bat zegoen. Esan digu, berak gidatuko gintuela ibilbidean. Ondoren, lau taldetan banatu gaitu, batzuk Xabierrekin joan dira, beste batzuk Virginiarekin, beste batzuk, Txumaiekin eta gu, Maialenekin. Nire taldean, Josune, Allende, Igor, Alex eta jokin tokatu dira.Segidan, mapa bat eman dizkigu talde bakoitzari.

Taldeak egin ondoren, ibilbidea egiten hasi gara. Abiatu eta pixka batera, lehenengo pista ikusi dugu. Orduan, Maialenek, ekosistema zer den galdetu digu eta hiru erantzun posible esan dizkigu. Bat: animaliak eta landareak sortzen duten multzoa. Bi: bizidunak eta bizigabeak sortzen duten multzoa. Hiru: animaliak, landareak, bizidunak eta bizigabeak sortzen duten multzoa. Eta erantzuna izan da… hirugarrena! talde guztiak asmatu dugu. Jarraian, dominak banatu ditu letra batekin. Letra hori, bukaerako hitzean egon behar zen. Handik pixka batera, bigarren pistara iritsi gara. Gero hirugarrenera, ondoren laugarrenera eta bukatzeko bost garrenera. ondoren Sagastizabal izeneko natura-baserri batera joan eta bertako atean hitz sekretua esan diogu. gure taldean, Pago motza esan du Josunek. Eta bai! erantzuna pago motza izan da. Honen ostean, baserrira sartu, zapatilak kendu eta bazkaldu egin dugu.

Bazkaldu eta gero, “txakur ehiztaria” jolasean ibili gara. Jolastu eta gero, Maialenek bueltatu egin behar genuela esan digu. Beraz, motxilak hartu, eta bueltatu egin gara. Bidean, zenbait gauza ikusi ditugu.

Iritsitakoan, Maialen joan egin da. Ondoren, hamar minutu inguru falta ziren laurak izateko.Beraz, futbol zelaira edota parkera joaten utzi digute irakasleek.

Primeran pasa dut. Urtero egitea gustatuko litzaidake.


2018(e)ko mai. 15(a)

Sute simulakroa eskolan



Maiatzaren 9an, eskolan sutearen simulakroa egin genuen. Simulakroa eskolan egiten da ikasle, irakasle eta eskolan dagoen jende guztiak sua dagoenean zer egin jakiteko eta akatsak antzemateko.

Goizeko 11:45tan suaren alarmak jo zuen. Ondoren, irakasle batzuk gelaz gela argiak itzaltzeko, leihoak ixteko eta ilaran jartzeko esan ziguten. Gero, paretaren kontra azkar ateratzeko agindu ziguten. Denok ordenean eta pausu bizian dema plazaraino joan ginen. Han gela bakoitza ilaran jarri eta zenbatu egin gintuzten ea denok gauden egiaztatzeko. Azkenik, gelara bueltatu eta klase normalarekin segi genuen.

Tutoreek esan zigutenez simulakroa oso ondo atera zen eta eskola oso azkar hustu omen genuen. Sute-simulazioak urtero egingo ditugu baina inork ezer jakin gabe benetako arriskua dagoela pentsarazteko. 


Seguru aski urtero leku desberdinetan hasiko da sua, eta honen arabera erabakiko dute nondik atera ikasleak-eta eskola husteko.

2018(e)ko mai. 4(a)

Gu sukaldari!



Maiatzaren 4ean, Oriok “Gure Etxea” soziedadera joan ginen gure gelakoak, guk prestatutako janariekin bazkari bat egitera. Bazkari hori Txanelan landuta geneukan gaiarekin bat zetorren, elikadurari buruzkoa zelako. Berez, gaiak proposatzen zuen pintxo lehiaketa bat egiteko, baina guk erabaki genuen bazkari bat egitea. Orioko soziedade batean egin genuen, Xabier gure tutorea bertako bazkide delako.

Aurreko astean dena antolatuta utzi genuen: eguna, taldeak, bakoitzak zer janari egin, osagaien erosketak... eta baita Oriora nola jaitsi ere.

11:30tan Mikelen eta Ugaitzen amak, Rakel eta Ursula, etorri zitzaizkigun bila eskolara gu Oriora jaisteko. 11:50tarako tren-geltokiko aparkalekuan geunden. Orduan, erosketetako poltsak hartu, zubia zeharkatu eta 3 minututan elkartera iritsi ginen.

Ailegatu bezain laster, poltsak mahietan utzi, mantalak jantzi eta sukaldeko espazioa banatu genuen denok lan egitek tokia edukitzeko. Segituan hasi ginen lanean, eta talde bakoitzak bere zereginari ekin zion: patatak zuritu, gurina maria-bainuan urtu, txaka maionesarekin nahastu, pintxoetarako ogia moztu, sandwichak rebozatu... denontzako nahikoa lana bazegoen, behintzat.

Hauek ziren pentsatuta geneuzkan platerak: Xabier irakasleak entsaladak egin behar zituen; Xabier ikasleak urdaiazpiko pintxoak; Brunak, Jokinek eta Udanek, berriz, txaka pintxoak; Laurak, Donak eta Naiarak sandwich frijituak eta, azkenik, Ugaitzek patata tortilla.

Postretan ere bazegoen nahikoa aukera: frutazko brotxetak txokolate urtuarekin, platanozko piruletak, hauek etxe txokolatez estalita, brownie bat eta, bukatzeko, creps-ak nocillarekin.

12:15tarako lanean hasi ginen baina uste genuena baino askoz ere denbora gehiago behar izan genuen pentsatutako guztia bukatu ahal izateko. Gauza da bazkaltzen hasi ginenerako ia 14:00ak zirela. Denok elkarrekin egoteko, mahai handi bat osatu genuen bi elkartuta, eta goseak amorratuta jaten hasi ginen.
Dena goxo-goxoa zegoela iruditu zitzaigun, seguru asko mahai hartan zegoen guzti-guztia guk-geuk eginda zelako eta, sukaldatzen disfrutatu bagenuen ere, gurea kostatu zitzaigulako plater haiek denak prestatzea. Noski, denoi ez zaizkigu jaki guztiak berdin gustatzen eta horregatik batzuk entsaladak edo urdaiazpikoa ez zuten jan.

Hain gustura geunden, denbora konturatu gabe pasa zitzaigula eta, konturatzerako Xabierrek esan zigun gauzak jasotzen hasi behar genuela. Larri-larri ibili ginen creps-ak egiteko baina, azkenean hori ere lortu genuen. Gero, mahaiak eta sukaldea txukuntzen hasi ginen denon artean.

15:30tarako Laura autobus geltokian utzi genuen bere amak han jaso behar zuelako, eta 7 minutu beranduago tren geltokiko aparkalekura iritsi ginen. Bertan Xabierren gurasoak zeuden bere zain.
Aiara igotzeko Karmele eta Leire (Jokin eta Naiararen amak) etorri zitzaizkigun, eta hiru autoetan banatuta bueltatu ginen eskolara.

Denok primeran pasa genuen eta denok nahiko genuen hauxe errepikatzea mila aldiz. GAinera, guk egindako janaria oso-oso goxua zegoen!